The Eastcoast

G'day lieve volgers!

Jullie hebben al een maand niets van mij gehoord, dus voordat ik begin met mijn nieuwste blog, het gaat goed! No worries, i'm still alive. Ik had 'gewoon geen tijd' om eerder te schrijven omdat ik het erg naar mijn zin had en graag mijn hele oostkust ervaring in 1 keer wilde typen.
Dus, hou je vast, ga zitten, er komt een gi-gan-tisch verhaal aan :) Veel plezier!

Mijn laaste blog eindigde in Byron Bay. Ik heb daar heerlijke dagen gehad, vrij rustig. Na dat weekend werd ik weer herenigd met mijn buddy Staschja in Surfers Paradise. De naam geeft vrij hoge verwachtingen, helaas was het een minder boeiende plek die ik achteraf gezien over had kunnen slaan. Het is een grote, lange boulevard langs het strand en het doet mij denken aan Miami (al ben ik er nog nooit geweest). Ons hostel, iets buiten het centrum, was een van de slechtste ooit en werd bewoond door de familie Kakkerlak. MAAR. Wij hebben er uiteraard gezellige dagen van gemaakt en hebben naar alle mensen gekeken die voorbij liepen. Waar je makkelijk een halve dag mee vult! Op het strand werden we 'gezandstraald', wat een heerlijke ervaring was (NOT). Onze sarcastische humor steeg in Surfers Paradise naar het volgende level.

Noosa
Dit was de volgende stop, via Brisbane reden we hier naartoe met de Greyhound bus. Noosa is een hele fijne, chille plek. We zijn hier 4 nachten geweest. In het hostel konden we elke avond voor 5 dollar eten en dat waren echt prima maaltijden. Op onze dorm zaten 3 hilarische Schotten en ik kan jullie vertellen dat ik inmiddels supergoed Schots-Engels kan verstaan. Goed voor mijn CV, altijd handig! We hebben alle dagen aan het strand doorgebracht, slapend, lezend en kijkend naar de Longboard surfkampioenschappen. Het leven is weleens slechter geweest kan ik jullie vertellen! :) Het voelde als vakantie en dat is een lekker gevoel als je aan het backpacken bent.
's Avonds luisterden we naar de live muziek van Juzzie Smith, ik raad jullie aan om hem eens op te zoeken op Youtube of Google, want deze man is fantastisch! Hij bespeelt meerdere instrumenten tegelijk. Erg fijn en leuk om naar te luisteren en kijken.
Zaterdagochtend zijn we naar de Eumundi markets gegaan, 20 minuten vanaf Noosa. Het was een soort Hippie markt met allerlei leuke dingetjes en eten. En we kwamen Juzzie Smith weer tegen! Na een lekker bakkie koffie zijn we weer terug gegaan naar het hostel. Noosa was fantastisch en een aanrader voor iedereen.

Rainbow beach
Next stop! Rainbow is een hele kleine plaats, eigenlijk meer een straat. Er zijn misschien 7 winkeltjes en 3 hostels, that's it. Wij gingen hier naartoe om de trip te doen naar Fraser island. Maar eerst 2 nachtjes in deze 'straat'. Onze 'Scotties' uit Noosa waren hier ook, heel gezellig! De eerste avond gingen we gelijk mee met een 'sunset walk'. Ozzie Tim nam ons mee naar Carlo Sandblow, een prachtige zandvlakte/sanddunes. Hier heb ik pogingen gedaan om een boomerang te gooien maar dit was dramatisch. Ik heb wel mensen aan het lachen gemaakt geloof ik..... De zonsondergang was helaas een beetje bewolkt maar alsnog erg mooi. Deze plek maakt veel goed voor Rainbow beach aangezien er verder echt niet veel te doen is.
De volgende dag voelde het aan als 50 graden en hebben we in het zwembad doorgebracht. Ons bruine kleurtje werd hier goed bijgewerkt! (ja mam, ik heb me goed ingesmeerd) Tevens was het St. Paddy's day, een Ierse feestdag, laten we zeggen de Ierse koninginnedag. En aangezien er altijd wel Ieren te vinden zijn in de hostels hier, was er 's avonds een klein feestje, inclusief Ierse 'huppel' muziek!

Fraser island
Toen brak de trip aan waar we allebei heel erg naar uitkeken, Fraser island. Dit werd in 4 wheel drives gedaan waar je zelf in mocht rijden (not me, geen rijbewijs zoals jullie weten). De eerste auto was de lead car, waar een gids in reed. De eerste dag zaten wij + 6 anderen bij hem in de auto. Daar achter reden 3 auto's die bestuurd werden door backpackers (deze wisselden steeds af). Fraser island heeft heel veel los, diep zand en na een uur zaten we al vast met de auto en moesten we duwen.
Na een lunch gingen we naar Lake McKenzie, een prachtig meer met mooie kleuren water. We reden daarna naar ons kamp voor de komende twee nachten en zagen onderweg nog een Dingo (soort 'wilde' hond).
We hadden inmiddels al gehoord dat onze twee nachten erg primitief zouden worden. In een tent, op de GROND. En dan bedoel ik niet op een matje of wat dan ook, nee, op de GROND. Geen slaapzak, niets. Ik typ het met hoofdletters om de ernst ervan nog even aan te geven. Ik dacht echt, euhm, waarvoor heb ik ook alweer 250 euro betaald? Het voelde alsof ik mee deed aan Expeditie Robinson!
's Avonds kookten we met de groep onze eigen maaltijd en zaten we rond het kampvuur ons te verheugen op de eerste heerlijke nacht die komen zou.
Ik hoef denk ik niet te vertellen hoe vreselijk ik heb geslapen. Maar de tweede dag wachtte op ons dus na een paar boterhammen met pindakaas kon ik er wel weer tegen aan. We reden naar Eli Creek en hebben daar een paar uur doorgebracht. Vervolgens geluncht en door naar de Champagne pools. Dit lijken een soort kleine zwembaden en het heet zo omdat de zee elke keer water 'splasht' in de pools, het lijken dan bubbels en vandaar, Champagne. 's Avonds heb ik me bij het kampvuur rot gelachen om het grootste gedeelte van de groep, ze waren de Chicken game aan het doen. Een heel flauw spelletje wat ik niet uit kan leggen maar wel kan laten zien aan geinteresseerden als ik weer terug ben. Verder zat er een jongen ape-stoned gitaar te spelen. Toen deed ik het bijna in mijn broek want hij was erg overtuigd dat hij prachtige, zelf geschreven liedjes aan het zingen was. Het klonk meer als iemand die niet meer kon praten na 15 whiskeys. Daarom vond ik dat ik deze jongen zeker moest noemen in mijn verhaal. Om nooit meer te vergeten!
De laatste dag zijn we naar Lake Wabby gegaan, wat 45 minuten lopen was in het hete zand. Een aantal mensen in de groep waren nog steeds dronken van de avond ervoor dus die hadden het erg zwaar. Wat voor mij wederom grappig was om te zien. We brachten een uurtje door aan meer en na de lunch was het tijd om terug te rijden naar Rainbow. De trip was niet echt wat ik ervan verwacht had en Stas en ik kwamen beide teleurgesteld terug. Het was erg mooi hoor, maar qua prijs-kwaliteit was het slecht. Mijn rug was ook niet meer op zijn best dus we waren blij met de plastic bedden in het hostel. We bleven nog 1 nachtje in Rainbow en daarna was het tijd om door te gaan naar....

Bundaberg
Deze plaats staat bekend om zijn rum, de Bundaberg rum. Wij wilden dit uiteraard proberen. We waren hier maar 1 nacht en 's avonds waren we knock-out na Fraser island, dus zijn we in het hostel gebleven met een goede film. De volgende dag was het alsnog rum-tijd, maar de cafes waren nog niet open en wij moesten op tijd de volgende bus hebben. Gevolg: een 50 ml. flesje gekocht en geprobeerd de rum puur te drinken. Mijn slokdarm brandde weg en het was niet te drinken! Op advies hebben we het voor later bewaard, om er rum-cola mee te maken. Ik kan jullie vertellen dat dit ook niet te drinken was.

Agnes water
Hier bleven we 3 nachten. Wederom een heel klein plaatsje. Ik kreeg er meteen een goed gevoel bij. We zaten in Cool Bananas hostel wat ik echt het beste hostel tot nu toe vind. Een leuke gezamenlijke ruimte, goede kamers, prima douche, schoon en elke avond een maaltijd voor 6,50. Weer kwamen we hier de Schotten tegen, Jamie, Rory en Corie. Even bijgepraat en een leuke avond gehad.
De volgende dag hebben we een fiets gehuurd en zijn we naar Town 1770 gereden. Eindelijk weer fietsen! Heel leuk om te doen na zo'n lange tijd. Town 1770 is een half uurtje van Agnes water en niet meer dan 2 straten langs het strand. Onderweg zijn we naar een markt gegaan en later hebben we aan het strand gelegen. Top dag gehad!
Toen was het tijd voor mijn eerste surfles de volgende ochtend. Ik moest me om 10 uur melden en het kostte maar 17 dollar. Na een uurtje uitleg aan het strand was het tijd om te proberen. Ik heb 2 keer gestaan, wat echt fantatisch was, en verder was ik voornamelijk kopje onder. Het zeewater zat in mijn ogen, neus, keel en oren maar ik liet me niet kennen en bleef proberen totdat mijn armen en benen niet meer wilden. Echt heel erg leuk om te doen, het is moeilijk maar zolang je lol hebt is je doel bereikt.
's Avonds gaf ik mijzelf als beloning een crepe met banaan, de meneer die de banaan sneed was zo snel als Speedy Gonzales en keek mij aan terwijl de banaan in plakjes ging, ik wist niet wat ik meemaakte!
De laaste dag Agnes water regende het helaas de hele dag. We hadden de bus 's avonds pas dus hebben veel gelezen en films gekeken.

Rockhampton
We kwamen hier 's nachts om 1 uur aan. Helaas nog steeds stromende regen. De volgende ochtend ook, dus we hebben een Shoppingmall opgezocht om hier de dag droog door te brengen. Het werd niet beter helaas! Ook hier regent het weleens en dan gelijk flink. We zijn naar de film geweest, Monuments men. Uiteindelijk ging de bus om 00.40 dus na heel lang wachten was het tijd om door te gaan. We hebben dus niet veel van Rockhampton gezien maar we begrepen later dat er ook niet veel te doen was.

Airlie Beach
Om 7 uur 's ochtends kwamen we na een rit met de nachtbus aan. Gelukkig regende het niet meer! Ons hostel was erg vies en goedkoop. We zijn gelijk gaan slapen aangezien we dat in de bus amper hadden gedaan. Later die dag hebben we Airlie verkend. Hoe hoger je aan de oostkust bent (noordelijker), hoe warmer en vooral vochtiger het is. Dat ervaarden we hier zeker! Die avond zijn we uitgeweest en hebben we 2 Ozzies leren kennen die op het eerste gezicht erg aardig waren. We hebben erg met ze gelachen maar helaas bleek later dat zij een ander 'doel' hadden die avond (zo zal ik het maar formuleren) dus nadat ik mijn geweldige acteer-skills heb toegepast waren we van ze af en hebben we lekker ons bedje opgezocht.
De volgende drie dagen Airlie beach hebben we voornamelijk aan de Lagoon doorgebracht in de schaduw, 's avonds biertjes gedronken, de Schotten weer gezien en 1 heerlijke nacht gehad met idiote Engelsen in de kamer naast ons. Politie heeft ze uit het hostel gegooid. Ja mensen, een backpacker leven gaat niet altijd over rozen. Er zijn mensen die het helaas weten te verpesten voor je. Stas en ik waren toe aan een prive kamer en deze hebben we later voor in Cairns geboekt. We werden echt gek van de andere mensen op onze kamer en hadden het helemaal gehad.

Gelukkig was daar de Whitsundays sailing trip. 2,5 dag op een zeilboot, naar het grootste witte zand-strand ter wereld. Met het witste, fijnste zand ooit. Dat nooit heet wordt onder je voeten. Hemels!
Dag 1 moesten we half 3 bij de boot zijn. Een crew van 4 verwelkomde ons (32 man) en we vaarden naar een baai om voor de nacht te blijven. Gelukkig was ik voorbereid en had ik Gember pillen bij me tegen de misselijkheid. Want ja, ik heb blijkbaar last van zeeziekte. Maar de gember deed zijn werk goed. Die avond heeft de kok heerlijk eten gemaakt en kletsten we met elkaar op het dek van de boot. Er waren best veel Nederlanders wat heel gezellig was! Stas en ik sliepen samen in een tweepersoons (lees twijfelaar) bed.
Dag 2 moesten we om half 7 opstaan. We gingen naar Whitehaven beach wat dus het grootste witte zandstrand is. Lopend door het regenwoud heb aan een mier gelikt omdat dit naar limoen smaakte en het volgens de gids een MUST DO was. Weer een ervaring rijker. Op het strand bleek inderdaad dat het zand niet heet werd. En wat een prachtig blauw-groen water! Ik denk niet dat ik nog op mooiere plekken zal komen. PARADIJS! De tekst bij vele stranden of National parks in Australie is 'Take nothing but photos, leave only footprints'. Een mooie slogan om te vragen alles zo te laten en geen rommel te maken.
Later die dag heb ik gesnorkeld in het Great Barrier Reef en de mooiste vissen gezien. Ze zwommen om me heen, wat een ervaring. Stas en ik hebben gegierd van het lachen in het water omdat we er zo leuk uitzagen met de snorkel-sets. Connie Breukhoven lippen en een stem als Bert en Ernie. 's Avonds keken we naar een prachtige zonsondergang en aten we wederom een heerlijke maaltijd. Als verrassing zwommen er ineens dolfijnen naast de boot. Een baby dolfijn en 3 grote. Ik kreeg kippenvel en een beetje tranen in mijn ogen. Zo bijzonder! Deze trip was het allang meer dan waard. De douche was koud, je mocht maar 3 minuten, het was warm en plakkerig buiten, iedereen rook niet erg fris meer, ik was zeeziek, MAAR, het was de beste trip die ik in Australie heb gedaan tot nu toe. Wauw!!! De crew was fantastisch en erg professioneel. De laaste dag hebben we nog een keer gesnorkeld voordat we terug gingen naar Airlie beach. En weer de mooiste vissen, ik lag met een glimlach in het water!
Die avond was in Airlie de afterparty van de boottrip. Helaas konden wij maar een uurtje blijven omdat we de bus om half 9 namen naar Townsville. We kwamen daar 's nachts aan en gingen de volgende ochtend gelijk door.

Magnetic Island.
Met de ferry 25 minuten vanaf Townsville. We bleven 2 nachten in Bungalow Bay Koala Village. Er is een sanctuary naast het hostel en daar kan je dus koala's en andere dieren vasthouden.
We zaten in een hutje op palen, met 8 bedden. Als verrassing zaten we met Jamie, Rory en Corie op de kamer! We hebben 's middags een deel van Maggie island verkend en 's avonds kaartspelletjes gedaan met de Scotties.
's ochtends werd ik wakker met een MEGA groene sprinkhaan op mijn bed, deze heb ik na een inwendige gil opgepakt en naar buiten ge-bonjourd. Die dag hebben we een auto gehuurd, samen met Sam, een Nederlandse jongen die we kenden van de Whitsundays boot.
Het eiland hadden we snel gezien, het is klein.
De dag dat we vertrokken zijn we 's ochtends naar de sanctuary gegaan. Ik heb een kaketoe vastgehouden en gekust. Een wombat gezien. EN een lizard, mini-krokodil (genaamd Gucci) en leguaan vastgehouden. Toen kwam het Koala moment. De kleine Matilda werd op mijn arm gezet en het was gebeurd. Verliefd! Wat een schattig beest, zo zacht! Na meerdere foto's was het tijd om weer afscheid te nemen. Maar het is vastgelegd en jullie hebben het vast op facebook voorbij zien komen.
Daarna heb ik nog een slang om mijn nek gehad en toen was het wel weer genoeg.
Van Maggie gingen we terug naar Townsville, daar bleven we een nachtje en gisteren zijn we van daar naar Cairns gegaan.
Het was een busrit van 6 lange uren maar om 18.00 waren we er eindelijk. Stas en ik hebben dus een double room geboekt voor een week. Eindelijk rust. En best goedkoop. Verwacht niet veel, het is een soort inloopkast met alleen een bed, maar wij zijn er intens blij mee!

Komende week ga ik hier eens rondkijken en misschien nog een dagtripje doen. Staschja is donderdag jarig dus dat gaan we goed vieren. Veel mensen van de boot zijn hier nu ook dus dat wordt gezellig.
En dan is het volgende week tijd om naar mijn oom in Darwin te gaan! Ik heb er super veel zin in.
De tijd gaat nu echt snel, over een maand zien jullie mij op Nederlandse bodem. Tot die tijd heb ik nog genoeg te zien en doen.
Ik denk dat er nog 1 blog komt, maar vergeef me alvast, dit is waarschijnlijk pas weer over een maand. Maar dan zijn jullie bij deze ingelicht.

Ik hoop dat het met jullie allemaal goed gaat. Vierkante ogen inmiddels? Wees gerust, mijn verhaal is af. Jullie zijn weer up to date. Het gaat heel erg goed, ik heb het naar mijn zin en ben gelukkig. Wat wil een mens nog meer.

Heel veel liefs, Marjolein.