Kia Ora
Door: Marjolein Veldkamp
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
18 Januari 2014 | Nieuw Zeeland, Rotorua
Kia Ora!
Om maar gelijk met mijn meest uitgesproken woord van de week te beginnen: wauw! WAT IS NIEUW ZEELAND GAAF!!!! Wauw. Ik wist dat het ver was, maar het is dus echt heel ver. Na 16 uur vliegen vanaf Bangkok (!!) en 24 uur reizen in totaal, kwam ik vorige week zaterdag aan in Auckland. Ik werd heel vriendelijk begroet bij de douane en nadat ik verteld had waar ik was geweest de afgelopen weken, hoe lang, wat ik daar had gedaan, of ik modder aan mijn schoenen had en of ik eten, drinken etc.. bij me had, mocht ik doorlopen. Mijn tassen moesten nog wel door de xray. NZ wil absoluut geen vreemd eten of ongedierte het land in, het is een eiland tenslotte en ze willen het veilig houden. De bus naar het centrum stond duidelijk aangegeven en de chauffeur was ook weer super aardig en vertelde precies waar ik naartoe moest. De bus stopte voor de deur van mijn hostel, heeeeel fijn. Ik kwam daar half 9 's avonds aan en het was nog licht! Heerlijk. Het hostel waar ik zat was heel erg groot en, slik, 19 euro per nacht voor een bed in een dorm. Daar kon ik in Azië 4 overnachtingen van betalen. Wifi? Ja 4 dollar graag (24 uur). En 20 dollar borg voor je kamersleutel. Natuurlijk, zei ik met een stalen gezicht, geen probleem!
Ik had gezellige roomies en na een douche viel ik als een blok in slaap. De volgende dag ben ik op pad gegaan. Ik had wat research gedaan en tips gekregen van verschillende mensen. Bij mijn ontbijt werd ik al begroet met 'hi lovely' wat een goede start was. Ik ben naar de haven gelopen en heb daar de ferry gepakt naar Devonport (tip van mijn nicht, thanks Ilze!). Het is een suburb van Auckland en echt een super gezellige plek! Er zijn allemaal winkeltjes, galleries en tweedehands shops. Ook allemaal leuke restaurantjes en café's. Ik ben door Victoria road gelopen, heb een heerlijke koffie gedronken in een geweldig tentje, Corellis, en toen ben ik Mount Victoria opgelopen. Vanaf daar heb je een gaaf uitzicht over Devonport en Auckland city. Later ben ik naar North Head gelopen en ook daar was een mooi zicht op de stad. Ik had sinds weken weer een spijkerbroek aan want het was 'maar' 21 graden, totaal niet koud natuurlijk maar ik kwam uit 33 graden... Even wennen :) Wat grappig was, is dat ik merkte dat ik ook moest wennen aan de vogels. Ik liep door een park in Devonport en hoorde steeds geritsel in de struiken of er vloog ineens een vogel langs me. Schrok me kapot elke keer haha! Het was verder heerlijk door Devonport te lopen. Het rook er lekker, veel bloemen en de huizen zijn erg mooi, garages staan open en er wordt geklust (zag in gedachten mijn vader staan in de schuur). Er hing een fijne sfeer. Ik heb er ruim een halve dag doorgebracht en ben toen weer terug gegaan naar Auckland city. Daar ben ik nog naar de Art gallery gegaan (gratis), daar was een mooie tentoonstelling van verschillende soorten kunst. Via het Albert park ben ik weer terug gelopen naar mijn hostel. Wat een heerlijke dag en wat een goede indrukken van Auckland! 's Avonds nog een wandeling door de haven en toen begaven mijn voetjes het wel. De volgende dag wilde ik de gratis city tour doen van Stray. Dit is de busorganisatie waarmee ik de eilanden rond reis. Om 9.30 moest ik aanwezig zijn maar helaas hoorde ik bij aankomst dat de chauffeur ziek was. Een teleurstelling maar toen heb ik maar mijn eigen plan gemaakt (ben daar inmiddels een expert in na 9 weken). Ik ben naar Mount Eden gelopen en dat was ietsssje verder dan ik dacht, haha! Maar wel de moeite waard want het uitzicht was prachtig. Toen weer via een andere route terug gelopen naar het centrum. Ik was kapot! Weken niets doen op het strand hebben mijn conditie (die eigenlijk al 0 was vanuit NL....) geen goed gedaan. De avond was ik gevloerd en al mijn roomies waren vertrokken dus ik had de dorm voor mijzelf. Helaas geen nieuwe mensen ingecheckt. Ik kon die avond moeilijk slapen, deels misschien nog jetlag maar ook spanning voor de volgende dag, mijn avontuur ging beginnen!
's Ochtends stonden er meer mensen te wachten op de Stray bus bij het hostel. Er kwam opeens een jongen aangerend op zijn blote voeten en met heel veel dreadlocks. Strayyyy bus! Ja hoor, het was de chauffeur, 'you can call me Splash'! Uiteindelijk met een bus vol vertrokken richting Hahei beach aan de oostkust. Zat gelijk naast een leuk Nederlands meisje, Marloes. Gezellig! We kregen hele verhalen van Splash over de bus en over Nieuw Zeeland. Wat een gekke gast! Hij had allemaal 'regels' en spelletjes maar daar voelde ik me wel iets te oud voor. Nadat we boodschappen hadden gedaan en ik een koeltas heb aangeschaft (ja echt! De pindakaas, nutella en brood zijn ingeslagen. Moet op de kleintjes letten) gingen we verder.
Bij Hahei hot water beach konden we in warm water zwemmen. Als je een kuil graafde in het zand kwam er heet water omhoog. Heel cool! Verder een prachtige plek, mooi strand. We zijn naar het hostel/camping gegaan om de tassen te droppen en daarna heb ik met Marloes de Cathedral Cove tocht gelopen. WAUW! Prachtige tocht van een uur op/langs de rotsen met uitzicht over de oceaan. Het was pas dag 1 maar ik was gelijk al verliefd op dit land. Het is zo ongelooflijk prachtig!! 's Avonds was er een barbeque bij de dorms met de hele groep, erg gezellig.
Woensdag vertrokken we naar Raglan, aan de westkust. Zat nu naast een ander Nederlands meisje, Sacha. Wat een mooie rit weer. Door de bergen, overal koeien en schapen en zoveel groen! Ik heb alleen maar uit het raam gekeken. En ik kan jullie ondertussen vertellen, ik heb 'het' gevoel te pakken hoor. En de 'step' is gemaakt. Ik zit 100% hier en ik vind het waanzinnig! Wil nu al nooit meer weg (geen paniek, ik kom gewoon terug!). Het is magisch hier. En 2 dagen voelen als een week.
In Raglan hebben we eerst geluncht/picknick (daar was de koeltas weer!). Daarna naar Kaorai Lodge, super gaaf, we verbleven halverwege een berg met uitzicht op zee. De middag was relaxed op het strand (bijna zwart zand) en 's avonds hebben Marloes en ik samen pasta gemaakt voor 2 dagen. Cheap! En de tupperware is gekocht hoor, we aten er gewoon nog een keer van. Super leuk om weer zelf te kokkerellen! We hebben later nog met Sacha en Manon (ja, ook NL) de zonsondergang gekeken en lekker zitten theeleuten. En toen... De WAITOMO CAVES. Het verdient een speciale aankondiging. Dit was zooooo gaaf! Donderdag zijn we hier naartoe gegaan vanaf Raglan. Van 10-14 uur ben ik in de grotten geweest. Kreeg een wetsuit aan, laarzen en een helm. Hele nauwe gangen soms waar je maar nét doorheen kon. We hebben daar met een kleine groep geklommen, gezwommen en hebben een stuk getubed. De reden waarom je naar deze grotten gaat zijn de 'glowworms'. Deze leven daar en geven dus licht. Het zijn eigenlijk de uitwerpselen die lichtgeven maar als je die gedachte negeert is het gewoon prachtig en heel bijzonder. We hebben meerdere stukken in het donker gelopen of getubed (je hoofdlamp moest uit) en dan zag je overal groenige kleine lichtjes. Super mooi, ik heb nog nooit zoiets gezien!! Een sterrenhemel maar dan net even anders. Ik heb ook nog door een extreem nauw gedeelte gekropen in het donker. Pastte er net in... Maar wilde alle uitdagingen uitgaan en vond het fantastisch! Had nog wel uren in die grotten willen blijven. De gidsen, Chris en Caleb, waren ook erg leuk en hebben zoveel verteld. De mooiste stalagtieten en stalagmieten (nieten?) kwamen voorbij. Het waren geweldige uren en ik vond het jammer dat het voorbij was ondanks dat mijn handen en voeten bevroren waren. En het was erg oncomfortabel in de wetsuit maar het maakte allemaal niets uit! De avonturier in mij komt helemaal los :)
De Stray bus ging die middag meteen door naar Mourea maar ik besloot een nachtje in Waitomo te blijven omdat ik helemaal kapot was. Marloes en Sacha bleven ook en dat was natuurlijk heel tof! Heerlijk uitgerust in een fijn hostel tussen het groen en de schapen. Man, wat is het waan-zin-nig hier, ik kan het wel ontelbaar aantal keren zeggen. Vrijdag sprongen Marloes en ik alsnog op de bus naar Mourea (om de Maori experience bij te wonen). Dit keer een kleinere bus maar ook leuk! De chauffeur heette Seagull (alle chauffeurs hebben bijnamen). We stopten nog kort bij Arapuni bridge, een gigantische swing brug 70 meter boven een rivier. Via Bay of Plenty reden we naar Mourea. Langs Lake Rotorua, wat een krater meer is. Het 2 na grootste meer in deze omgeving. Het einde van de middag kwamen we bij de Maori aan. Eerst nog een wandeling gedaan langs watervallen. Daarna werden we ontvangen met een opening in Maori taal. Voor wie het niks zegt, Maori is een tribe die in NZ woont. Ze zijn 900-1200 jr geleden in NZ gekomen. Het zijn geen natives, dat denken veel mensen. Ze komen uit Hawaiiki, wat betekent 'where we came from'. Niemand weet dus echt waar ze vandaan komen. We moesten de Maori groeten met hun eigen ritueel, je geeft ze een hand en raakt dan 2x elkaars neus aan (niet wrijven maar kort aanraken, neus op neus). We kregen een show te zien met muziek en dans en daar hoort ook bij dat ze hun tong ver uitsteken (als bedreiging). Het was wel leuk om te zien maar erg 'gemaakt'. Ik vond het zonde van mijn geld, maar goed. We hebben nog de Poi geleerd, met een bal aan een touwtje (google het maar, ik kan het niet uitleggen). Na het eten sliep de hele groep samen in een zaal. De volgende ochtend waren er wentelteefjes als ontbijt, lekkerrrrr!! Daarna zijn we naar Rotorua gereden en hebben we een wandeling gedaan langs Lake Rotorua. Het stinkt hier naar rotte eieren vanwege zwavel. Echt heel smerig! Maar wel een mooi meer. 's Middags wilden Marloes en ik mountainbiken en daardoor moesten we een overnachting boeken in Rotorua (want de bus ging door). Kwamen we uiteindelijk aan in het bos, kon het niet meer, was te laat.... Super balen natuurlijk, helemaal omdat we er speciaal voor bleven!! Echt even chagrijnig. Maar goed, niets aan te doen. Even bijkomen is ook prima. Want hoe leuk de Stray bus ook is, het is wel mega georganiseerd en er is een strak schema. Ik ben het niet gewend na 9 weken mijn 'ding' doen in Azie dus ik merk dat ik steeds moe ben (dit wordt niet altijd begrepen door de jonkies in de bus haha! Ik ben de oudste, de 'moeder'). Maar, het is het waard want ik blijf kippenvel krijgen van alles wat ik zie en wat er gebeurd. Ik ga heel waarschijnlijk mijn vlucht een week verzetten zodat ik extra tijd heb en niet zo snel hoef te gaan. Nu al, na een week, zit NZ helemaal in mijn hart en ik beleef alles intens. Dit is absoluut waarvoor ik ben gaan reizen en ik zou willen dat het nooit meer overgaat.
Er komen nog heel veel mooie plekken aan. Dit was pas week 1 maar jullie lezen wel dat er al zoveel is gebeurd!
Volgende keer weer meer.... Sweet az,
xxxx Marjolein.
Om maar gelijk met mijn meest uitgesproken woord van de week te beginnen: wauw! WAT IS NIEUW ZEELAND GAAF!!!! Wauw. Ik wist dat het ver was, maar het is dus echt heel ver. Na 16 uur vliegen vanaf Bangkok (!!) en 24 uur reizen in totaal, kwam ik vorige week zaterdag aan in Auckland. Ik werd heel vriendelijk begroet bij de douane en nadat ik verteld had waar ik was geweest de afgelopen weken, hoe lang, wat ik daar had gedaan, of ik modder aan mijn schoenen had en of ik eten, drinken etc.. bij me had, mocht ik doorlopen. Mijn tassen moesten nog wel door de xray. NZ wil absoluut geen vreemd eten of ongedierte het land in, het is een eiland tenslotte en ze willen het veilig houden. De bus naar het centrum stond duidelijk aangegeven en de chauffeur was ook weer super aardig en vertelde precies waar ik naartoe moest. De bus stopte voor de deur van mijn hostel, heeeeel fijn. Ik kwam daar half 9 's avonds aan en het was nog licht! Heerlijk. Het hostel waar ik zat was heel erg groot en, slik, 19 euro per nacht voor een bed in een dorm. Daar kon ik in Azië 4 overnachtingen van betalen. Wifi? Ja 4 dollar graag (24 uur). En 20 dollar borg voor je kamersleutel. Natuurlijk, zei ik met een stalen gezicht, geen probleem!
Ik had gezellige roomies en na een douche viel ik als een blok in slaap. De volgende dag ben ik op pad gegaan. Ik had wat research gedaan en tips gekregen van verschillende mensen. Bij mijn ontbijt werd ik al begroet met 'hi lovely' wat een goede start was. Ik ben naar de haven gelopen en heb daar de ferry gepakt naar Devonport (tip van mijn nicht, thanks Ilze!). Het is een suburb van Auckland en echt een super gezellige plek! Er zijn allemaal winkeltjes, galleries en tweedehands shops. Ook allemaal leuke restaurantjes en café's. Ik ben door Victoria road gelopen, heb een heerlijke koffie gedronken in een geweldig tentje, Corellis, en toen ben ik Mount Victoria opgelopen. Vanaf daar heb je een gaaf uitzicht over Devonport en Auckland city. Later ben ik naar North Head gelopen en ook daar was een mooi zicht op de stad. Ik had sinds weken weer een spijkerbroek aan want het was 'maar' 21 graden, totaal niet koud natuurlijk maar ik kwam uit 33 graden... Even wennen :) Wat grappig was, is dat ik merkte dat ik ook moest wennen aan de vogels. Ik liep door een park in Devonport en hoorde steeds geritsel in de struiken of er vloog ineens een vogel langs me. Schrok me kapot elke keer haha! Het was verder heerlijk door Devonport te lopen. Het rook er lekker, veel bloemen en de huizen zijn erg mooi, garages staan open en er wordt geklust (zag in gedachten mijn vader staan in de schuur). Er hing een fijne sfeer. Ik heb er ruim een halve dag doorgebracht en ben toen weer terug gegaan naar Auckland city. Daar ben ik nog naar de Art gallery gegaan (gratis), daar was een mooie tentoonstelling van verschillende soorten kunst. Via het Albert park ben ik weer terug gelopen naar mijn hostel. Wat een heerlijke dag en wat een goede indrukken van Auckland! 's Avonds nog een wandeling door de haven en toen begaven mijn voetjes het wel. De volgende dag wilde ik de gratis city tour doen van Stray. Dit is de busorganisatie waarmee ik de eilanden rond reis. Om 9.30 moest ik aanwezig zijn maar helaas hoorde ik bij aankomst dat de chauffeur ziek was. Een teleurstelling maar toen heb ik maar mijn eigen plan gemaakt (ben daar inmiddels een expert in na 9 weken). Ik ben naar Mount Eden gelopen en dat was ietsssje verder dan ik dacht, haha! Maar wel de moeite waard want het uitzicht was prachtig. Toen weer via een andere route terug gelopen naar het centrum. Ik was kapot! Weken niets doen op het strand hebben mijn conditie (die eigenlijk al 0 was vanuit NL....) geen goed gedaan. De avond was ik gevloerd en al mijn roomies waren vertrokken dus ik had de dorm voor mijzelf. Helaas geen nieuwe mensen ingecheckt. Ik kon die avond moeilijk slapen, deels misschien nog jetlag maar ook spanning voor de volgende dag, mijn avontuur ging beginnen!
's Ochtends stonden er meer mensen te wachten op de Stray bus bij het hostel. Er kwam opeens een jongen aangerend op zijn blote voeten en met heel veel dreadlocks. Strayyyy bus! Ja hoor, het was de chauffeur, 'you can call me Splash'! Uiteindelijk met een bus vol vertrokken richting Hahei beach aan de oostkust. Zat gelijk naast een leuk Nederlands meisje, Marloes. Gezellig! We kregen hele verhalen van Splash over de bus en over Nieuw Zeeland. Wat een gekke gast! Hij had allemaal 'regels' en spelletjes maar daar voelde ik me wel iets te oud voor. Nadat we boodschappen hadden gedaan en ik een koeltas heb aangeschaft (ja echt! De pindakaas, nutella en brood zijn ingeslagen. Moet op de kleintjes letten) gingen we verder.
Bij Hahei hot water beach konden we in warm water zwemmen. Als je een kuil graafde in het zand kwam er heet water omhoog. Heel cool! Verder een prachtige plek, mooi strand. We zijn naar het hostel/camping gegaan om de tassen te droppen en daarna heb ik met Marloes de Cathedral Cove tocht gelopen. WAUW! Prachtige tocht van een uur op/langs de rotsen met uitzicht over de oceaan. Het was pas dag 1 maar ik was gelijk al verliefd op dit land. Het is zo ongelooflijk prachtig!! 's Avonds was er een barbeque bij de dorms met de hele groep, erg gezellig.
Woensdag vertrokken we naar Raglan, aan de westkust. Zat nu naast een ander Nederlands meisje, Sacha. Wat een mooie rit weer. Door de bergen, overal koeien en schapen en zoveel groen! Ik heb alleen maar uit het raam gekeken. En ik kan jullie ondertussen vertellen, ik heb 'het' gevoel te pakken hoor. En de 'step' is gemaakt. Ik zit 100% hier en ik vind het waanzinnig! Wil nu al nooit meer weg (geen paniek, ik kom gewoon terug!). Het is magisch hier. En 2 dagen voelen als een week.
In Raglan hebben we eerst geluncht/picknick (daar was de koeltas weer!). Daarna naar Kaorai Lodge, super gaaf, we verbleven halverwege een berg met uitzicht op zee. De middag was relaxed op het strand (bijna zwart zand) en 's avonds hebben Marloes en ik samen pasta gemaakt voor 2 dagen. Cheap! En de tupperware is gekocht hoor, we aten er gewoon nog een keer van. Super leuk om weer zelf te kokkerellen! We hebben later nog met Sacha en Manon (ja, ook NL) de zonsondergang gekeken en lekker zitten theeleuten. En toen... De WAITOMO CAVES. Het verdient een speciale aankondiging. Dit was zooooo gaaf! Donderdag zijn we hier naartoe gegaan vanaf Raglan. Van 10-14 uur ben ik in de grotten geweest. Kreeg een wetsuit aan, laarzen en een helm. Hele nauwe gangen soms waar je maar nét doorheen kon. We hebben daar met een kleine groep geklommen, gezwommen en hebben een stuk getubed. De reden waarom je naar deze grotten gaat zijn de 'glowworms'. Deze leven daar en geven dus licht. Het zijn eigenlijk de uitwerpselen die lichtgeven maar als je die gedachte negeert is het gewoon prachtig en heel bijzonder. We hebben meerdere stukken in het donker gelopen of getubed (je hoofdlamp moest uit) en dan zag je overal groenige kleine lichtjes. Super mooi, ik heb nog nooit zoiets gezien!! Een sterrenhemel maar dan net even anders. Ik heb ook nog door een extreem nauw gedeelte gekropen in het donker. Pastte er net in... Maar wilde alle uitdagingen uitgaan en vond het fantastisch! Had nog wel uren in die grotten willen blijven. De gidsen, Chris en Caleb, waren ook erg leuk en hebben zoveel verteld. De mooiste stalagtieten en stalagmieten (nieten?) kwamen voorbij. Het waren geweldige uren en ik vond het jammer dat het voorbij was ondanks dat mijn handen en voeten bevroren waren. En het was erg oncomfortabel in de wetsuit maar het maakte allemaal niets uit! De avonturier in mij komt helemaal los :)
De Stray bus ging die middag meteen door naar Mourea maar ik besloot een nachtje in Waitomo te blijven omdat ik helemaal kapot was. Marloes en Sacha bleven ook en dat was natuurlijk heel tof! Heerlijk uitgerust in een fijn hostel tussen het groen en de schapen. Man, wat is het waan-zin-nig hier, ik kan het wel ontelbaar aantal keren zeggen. Vrijdag sprongen Marloes en ik alsnog op de bus naar Mourea (om de Maori experience bij te wonen). Dit keer een kleinere bus maar ook leuk! De chauffeur heette Seagull (alle chauffeurs hebben bijnamen). We stopten nog kort bij Arapuni bridge, een gigantische swing brug 70 meter boven een rivier. Via Bay of Plenty reden we naar Mourea. Langs Lake Rotorua, wat een krater meer is. Het 2 na grootste meer in deze omgeving. Het einde van de middag kwamen we bij de Maori aan. Eerst nog een wandeling gedaan langs watervallen. Daarna werden we ontvangen met een opening in Maori taal. Voor wie het niks zegt, Maori is een tribe die in NZ woont. Ze zijn 900-1200 jr geleden in NZ gekomen. Het zijn geen natives, dat denken veel mensen. Ze komen uit Hawaiiki, wat betekent 'where we came from'. Niemand weet dus echt waar ze vandaan komen. We moesten de Maori groeten met hun eigen ritueel, je geeft ze een hand en raakt dan 2x elkaars neus aan (niet wrijven maar kort aanraken, neus op neus). We kregen een show te zien met muziek en dans en daar hoort ook bij dat ze hun tong ver uitsteken (als bedreiging). Het was wel leuk om te zien maar erg 'gemaakt'. Ik vond het zonde van mijn geld, maar goed. We hebben nog de Poi geleerd, met een bal aan een touwtje (google het maar, ik kan het niet uitleggen). Na het eten sliep de hele groep samen in een zaal. De volgende ochtend waren er wentelteefjes als ontbijt, lekkerrrrr!! Daarna zijn we naar Rotorua gereden en hebben we een wandeling gedaan langs Lake Rotorua. Het stinkt hier naar rotte eieren vanwege zwavel. Echt heel smerig! Maar wel een mooi meer. 's Middags wilden Marloes en ik mountainbiken en daardoor moesten we een overnachting boeken in Rotorua (want de bus ging door). Kwamen we uiteindelijk aan in het bos, kon het niet meer, was te laat.... Super balen natuurlijk, helemaal omdat we er speciaal voor bleven!! Echt even chagrijnig. Maar goed, niets aan te doen. Even bijkomen is ook prima. Want hoe leuk de Stray bus ook is, het is wel mega georganiseerd en er is een strak schema. Ik ben het niet gewend na 9 weken mijn 'ding' doen in Azie dus ik merk dat ik steeds moe ben (dit wordt niet altijd begrepen door de jonkies in de bus haha! Ik ben de oudste, de 'moeder'). Maar, het is het waard want ik blijf kippenvel krijgen van alles wat ik zie en wat er gebeurd. Ik ga heel waarschijnlijk mijn vlucht een week verzetten zodat ik extra tijd heb en niet zo snel hoef te gaan. Nu al, na een week, zit NZ helemaal in mijn hart en ik beleef alles intens. Dit is absoluut waarvoor ik ben gaan reizen en ik zou willen dat het nooit meer overgaat.
Er komen nog heel veel mooie plekken aan. Dit was pas week 1 maar jullie lezen wel dat er al zoveel is gebeurd!
Volgende keer weer meer.... Sweet az,
xxxx Marjolein.
-
18 Januari 2014 - 11:48
Tineke:
Joh, marjolein, wat een geweldig enthousiast verslag! Echt heel leuk om te lezen. En het zinnetje over je gedachte aan je vader in de schuur ontroerde me. Goed dat je je verblijf een week oprekt. Voor genieten moet je tijd nemen. Veel liefs, -
18 Januari 2014 - 12:07
LidiA:
Hallo Marjolein. Zo te lezen zit je nu weer een beetje in het normale leven. Heerlijk voor je meid! Veel zien en veel beleven, dat is de kunst. Oh ja, nog bedankt voor je leuke kaart. Gisteren ontvangen. Hier gaat alles goed. Het wil nog steeds niet winteren. Groetjes van die ouwetjes! Joop en Lidia -
18 Januari 2014 - 12:17
Teja Kaarsemaker:
Ha lieve Marjolein, wat klinkt dit heerlijk allemaal!!! Nieuw Zeeland is ook een van de weinige landen waar ik nog wel eens naar toe zou willen. Altijd zoveel mooie verhalen over gehoord, en nu weer. En een beetje rust in je program lijkt me dan ook wel wenselijk.
Veel plezier, liefs Teja -
18 Januari 2014 - 12:25
Hester:
He, "moeder aller backpackers". Wat maak je een hoop mee en wat is dat leuk om over te lezen (al reageer ik niet altijd)! NZ zal vast een soort cultuurschok zijn na Azie. In Azie ben je jezelf even tegengekomen, maar je hebt je daar goed teruggevonden. Hartstikke goed. Ik bewonder je doorzettingsvermogen en moed. Blijf genieten van al het moois wat je ziet, proeft, ruikt (zwavel?) en hoort. En blijf ons op de hoogte houden, hoor. Liefs, ook van Erik, Hester. -
18 Januari 2014 - 13:16
Imilja:
He Majo,
Wat een enthousiast verslag, en leuk te lezen dat je al zoveel gedaan hebt, en er van genoten hebt! Voor mij klinkt het erg herkenbaar; de plaatsen, de activiteiten :-) In die glow-worm grotten vond ik het ook zo geweldig! Net een Indiana Jones film waarin je zelf de hoofdrol speelt! Het gevoel " dit is waar ik het voor doe" mag er ook zijn (en komt vaak op het juiste moment ;-) Voor mij was NZ echt een 5-weekse vakantie, in mijn Australie -reis. Op de kleintjes letten is goed, maar gun jezelf ook dingen die je ergens anders nooit meer zo leuk kunt doen. Dus handen voor je ogen en credit card door het apparaat halen! Heel veel plezier met alles wat je nog gaat meemaken, en het blijft leuk je verslagen te lezen. Ga zo door, en geniet er dubbel en dwars van! -
18 Januari 2014 - 13:39
Sanne:
Super leuk! Nieuw Zeeland is fantastisch, blijf lekker genieten! Trek gewoon je eigen plan, vaak veel leuker dan de activiteiten doen die in de bus worden aangeboden :-) Veel plezier! -
18 Januari 2014 - 19:47
Mam :
Als je het verslag leest ben je ook op reis.Je neemt ons mee naar groene valleien,uitzichten en een prachtige natuurschoon.En niet te vergeten een eiland met heel veel ruimte.Sporten is belangrijk en veel dingen(sportief) doen.Je wordt er in meegezogen.Marjolein wat heerlijk om datgene te lezen wat je zo raakt.Los van alles en lekker genieten.Dat is heel wat anders dan een dagje Zutphen,wat wij vandaag gedaan hebben.Maar ook heel mooi.Wat me zoveel plezier geeft is dat je aan het sporten bent,en zo geniet.Lekker in de frisse lucht(behalve dan die ene keer van de rotte eieren)Je gaat nog veel ondernemen begrijp ik.We gaan het volgen,en lieverd bedankt voor je mooie verslag.Liefs Mam en ook veel liefs van Pap. -
18 Januari 2014 - 22:45
Willy:
Wat een geweldig verslag en fijn om te lezen dat je het nu helemaal naar je zin hebt.
Ook leuk om natuurlijk af en toe hollands te kunnen praten en verder wens ik je nog heel veel plezier groetjes tot de volgende keer. -
18 Januari 2014 - 23:34
Anita En Hans:
Hoi Marjolijn, Wat een avonturen en wat schrijf je er fantastisch over, net of we er zelf bij zijn, doet ons ook denken aan onze reis door Thailand en de reizen van Quinda en Thoya, de bijzondere ervaringen die je opdoet, mensen die je ontmoet, de natuur en culturen en af en toe jezelf tegenkomen, maar zoals ze zeggen: "if it doesn't kill you, it makes you stronger" Stom toevallig lazen we een stukje in de krant over een reis door Vietnam en kwam Hoi An voorbij, was wel grappig. Blijf vooral genieten
Groetjes Anita & Hans -
18 Januari 2014 - 23:57
Ellen Olgers:
LIEVE MARJOLEIN,
Ooit was ik in de Eifel en daar had ik mij ook zo verheugd op een kuuroord en daar rook het ook naar rotte eieren!!!!Daar ging ik ook niet naar binnen......
fijn dat je het goed hebt en geniet!
19 dollar per nacht is in vergelijking hier in Nederland heel goedkoop!!!!!
Denk niet teveel aan geld maar geniet nu je daar bent.....
Lekker eten, koffie's enz.
Neem iets lekkers op mijn kosten ik zal mama het geld daarvoor geven!
Veel liefs ellen XXX -
19 Januari 2014 - 08:13
Cilky:
WAUWWWWWWWWWWWWWWWWWWATTEKEKZEG
Je hebt 'm beet.
Go with the flow
Liefs xxxxxxxxxxx
-
19 Januari 2014 - 14:08
Esther:
Fijn te lezen dat je zo geniet!
heel veel liefs, Es -
19 Januari 2014 - 20:37
Astrid Mulder :
Jeetje Marjolein, wat kun je heerlijk schrijven. Als ik begin te lezen, is het bijna of ik erbij ben. Dat scheeltje voor ons een tripje naar de andere kant van de wereld ;-) Nee hoor, ik zou het ook graag willen meemaken.
Maar als je eenmaal jouw reisverslag begint te lezen, dan word je er echt in meegezogen. Erg leuk. Het klinkt allemaal zo gaaf.
Meid geniet lekker. En voel je nergens te oud voor. Het is misschien juist wel goed om iets ouder te zijn. Beleef je alles veel intenser. Je hebt zelf al een rugzakje met ervaringen en zal daardoor ook juist dingen kunnen relativeren, maar er ook intenser van kunnen genieten. Ik was 23 toen ik samen met Ronald in Beijing was. En liep er echt als een toeriste rond. Nu zou ik het heel anders beleven. Maar ja zo is het. Ik ben benieuwd naar je volgende verhalen.
Gisteren All you need is love gekeken op de televisie. Ging o.a. over mensen die familieleden in Australie hebben wonen. En elkaar erg misten. Nou zei onze dochter Jillian, " ik denk dat ik ook in het buitenland ga wonen". Oh echt? Ja hoor. Waarom niet?" Slik. Het reisvirus van de familie Olgers heeft bij ons een generatie overgeslagen. Denk ik. Ha ha. Nou wereldreiziger maak er weer een mooie week van. -
21 Januari 2014 - 10:03
Joosje:
Ha Mar, wat gaaf om te lezen! Wat een mooie dingen heb je al meegemaakt zeg! Ik kijk uit naar je volgende verhaal! xx -
23 Januari 2014 - 08:28
Anita:
he meisie
wat laat je je lezers genieten met je enthousiaste verhalen en beschrijvingen.
ik reis gewoon een beetje met je mee.
ik herken van Quinda wel de schok t.a.v. het prijsverschil.
liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
